Alea jacta est. Ο κύβος ερρίφθη. Είτε σου αρέσει είτε όχι (το “όχι” υπερισχύει εδώ, αλλά στην Ελλάδα τα “όχι” γίνονται “ναι” πρωτού προλάβεις να το σκεφτείς, βέβαια αυτό το “όχι” “ναι” δεν θα γίνει ποτέ, αλλά δεν βαριέσαι, ποιον ενδιαφέρει πια αυτό) ο Ντόναλντ Ντραμπφ θα γίνει ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Μια μικρή διευκρίνιση, δεν είναι ακόμα πρόεδρος, θα γίνει τον Ιανουάριο, μέχρι τότε έχουμε ακόμη Ομπάμα. How do you like him now?
Επειδή έχει ο καιρός γυρίσματα, είπαμε να κρατήσουμε μερικά βασικά πράγματα που έχει πει, και να ανατρέχουμε συχνά πυκνά σε αυτό το κομματάκι, για να βλέπουμε πώς θα τα πάει με τις προεκλογικές δεσμεύσεις.
Μερικά βασικά:
Μετανάστευση/ Πρόσφυγες
Το περίφημο τείχος που θα έχτιζε στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό ήταν από τις πρώτες του δεσμεύσεις. Οι οπαδοί του το έδεσαν σκοινί κορδόνι και πανηγύριζαν που δεν θα έμπαιναν πια “βιαστές και εγκληματίες” στις ΗΠΑ. (Μόνο στο Λευκό Οίκο, αλλά εκεί δεν τους πειράζει φαίνεται – νταξ, too soon? Σόρι). Δεσμεύτηκε, μάλιστα, ότι για την κατασκευή του τείχους θα πλήρωνε το ίδιο το Μεξικό. Χωρίς να ρωτήσει το Μεξικό. Που όταν ρωτήθηκε, γέλασε, ωσάν παρδαλό κατσίκι.
Δεσμεύτηκε, επίσης, ότι όταν γίνει πρόεδρος θα απελάσει 11 εκατομμύρια μετανάστες χωρίς χαρτιά. Μετά το μείωσε λίγο σε “εκατομμύρια εγκληματίες” και “με τους υπόλοιπους θα δούμε”. Θα δούμε.
Επιπλέον, ζήτησε να μην μπει κανένας Μουσουλμάνος στην Αμερική, το πήρε πίσω, όμως, αργότερα, λέγοντας πως δεν το εννοούσε σαν “επίσημη πολιτική” αλλά, να, έτσι, να ‘χαμε να λέγαμε.
Ρωσία/ ISIS
Ποιος δεν θυμάται την εκπληκτική του πρόταση για βασανιστήρια και δολοφονία των οικογενειών των τρομοκρατών; Εκεί που η διεθνής κοινότητα πετάχτηκε όρθια χειροκροτώντας και σφυρίζοντας, μέχρι να καταλάβει πως δεν ήταν ανέκδοτο, δεν ήταν παράσταση stand up comedy, ο άνθρωπος το εννοούσε, και αμήχανα να καθίσει πάλι κάτω ψιθυρίζοντας “τι εννοείς το εννοεί; Τι εννοεί;”. Στην πρόσφατη ιστορία λίγοι είναι οι ηγέτες που έχουν απειλήσει με ή και προχωρήσει σε βασανιστήρια αθώων – και αυτοί, για να τα λέμε όλα – δεν είναι από αυτούς που θα τους βάλεις στο σαλόνι σου για καφέ και συζήτηση, είναι μάλλον από εκείνους που ντύνουν ανθρώπους με πορτοκαλί φόρμες και μαύρες κουκούλες και τους πετάνε σε τρένα ή και χειρότερα. Αυτό θα προσπαθήσουμε να το θυμόμαστε για το μέλλον, ελπίζουμε, όμως, ότι δεν θα μας απασχολήσει.
Σε ό,τι έχει να κάνει με τη Ρωσία, πολλές φορές έχει πει πως επιθυμεί τη σύσφιξη των σχέσεων των δύο χωρών και μάλιστα έχει κάνει ανοίγματα προς τον Πούτιν, λέγοντας πως τον θεωρεί εξαιρετικό ηγέτη. Θυμάμαι κάποτε που είχε πει πως γνωρίζονται, ο Πούτιν είπε πως δεν γνωρίζονται, γελάσαμε λίγο, τότε ήταν που νομίζαμε πως δεν είχε ελπίδες να βγει και όλα μας φαίνονταν αστεία. Not so funny now, huh?
ΝΑΤΟ
Να και κάτι που μας αφορά πιο άμεσα: ο Τραμπ έχει χαρακτηρίσει το ΝΑΤΟ ως έναν “απαρχαιωμένο” θεσμό και υπογράμμισε ουκ ολίγες φορές πως η Αμερική δεν μπορεί πια να υπερασπίζεται χώρες στην Ευρώπη, ας πούμε, χωρίς ανταλλάγματα. Αν θέλετε την αμερικανική πυγμή, θα πρέπει να την πληρώσετε. Θα αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ; Θα απαιτήσει να πληρούν όλοι μια βασική υποχρέωση, που είναι η διοχέτευση τουλάχιστον του 2% του ΑΕΠ στις αμυντικές δαπάνες; Αυτό είναι ένα σημείο που αξίζει να παρακολουθηθεί, κυρίως γιατί οι ΗΠΑ είναι από τα πιο βασικά στελέχη της Βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Κλιματική αλλαγή
Πώς γίνεται να έχουν τα καλύτερα σχολεία στον κόσμο και να μην πιστεύουν στις επιστημονικές ανακαλύψεις; Δεν το καταλαβαίνω – αλλά βέβαια δεν έχω πάει στα καλύτερα σχολεία στον κόσμο, οπότε δεν έχω απαιτήσεις. Πάντως, η ομάδα Τραμπ – Πενς έχει αμφισβητήσει ανοιχτά το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τις κλιματικές αλλαγές, με τον αυριανό πρόεδρο να έχει προαναγγείλει την απόσυρση των ΗΠΑ από τη συνθήκη του Παρισιού, κάτι που θα αποτελέσει ισχυρό χτύπημα στη συμφωνία, ενώ έχει ζητήσει περισσότερες ανασκαφές για ορυκτά καύσιμα, λιγότερες περιβαλλοντικές ρυθμίσεις, την έγκριση ενός αγωγού πετρελαίου, γενικά ό,τι καλύτερο για τον αέρα και τη φύση #not
Αυτά είναι μερικά βασικά θέματα που θα προσέχουμε, πέρα από τις δικαστικές περιπέτειες του νέου μελλοντικού προέδρου. Αξίζει να σημειωθεί πως, και φυλακή να πάει, και στον Κρόνο να μετοικήσει, και να παραιτηθεί ακόμη, εκλογές δεν ξαναγίνονται νωρίτερα από τα τέσσερα χρόνια. Θα μας κατσικωθεί ο Πενς.
