Bring Jello home

2046

Ήμουν δεν ήμουν 15 χρονών όταν άκουσα για πρώτη φορά το California Über Alles. Ωμό, άγριο και εντελώς διαφορετικό από ό,τι ήξερα μέχρι εκείνη την ημέρα. Είναι πράγματι περίεργο πως συνθήκες μιας συγκεκριμένης εποχής, σε συστήνουν στη μουσική και καθορίζουν τα μετέπειτα ακούσματά σου, ακόμα και αν τότε δεν θα μπορούσες να το συνειδητοποιήσεις. Ακόμα και αν αργότερα άλλαξες γνώμη 100 φορές, κάποια πρώιμα ακούσματα τελικά καθορίζουν τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τη μουσική.

Κάποιοι λένε πως το Punk είναι τρόπος ζωής. Τείνω τελικά να συμφωνήσω. Σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει το punk ως είδος μουσικής, οφείλεις να αναγνωρίσεις ότι είναι η μουσική έκφραση μιας κουλτούρας αντικομφορμισμού, μία αίσθηση ελευθερίας. Ιδανική για μία έφηβη που έψαχνε να βρει τα πατήματά της, που ήθελε να διαφέρει από τη νόρμα. Και αυτό ήταν για μένα οι Dead Kennedys.

Μουσική, πολιτική, εκτόνωση. Nazi punks fuck off! Και δώρο στο 7” και σχετικό περιβραχιόνιο.

Δυνατά! Too drunk to fuck! Και ακόμα ούτε που είχα νιώσει τι εννοούσε…

Και ας μου πήρε χρόνια για να καταλάβω τι ήταν και τι είναι ο Jello Biafra. Ένας ακτιβιστής, πολυπράγμων μουσικός, με άποψη, που δεν συμβιβάστηκε ποτέ. Αιχμηρός, προκλητικός, καυστικός.

Πειραματίστηκε με τη μουσική, την πολιτική. Ξένισε, αλλά και προσέλκυσε πολλούς.

Έχω να τον ακούσω πολύ καιρό. Ίσως και χρόνια. Με το που διάβασα όμως ότι έρχεται για live στην Αθήνα, ξέθαψα το 10″ του California Über Alles και το ξανάκουσα. Λίγο πιο σιγά βέβαια, αλλά ένιωσα σαν να το άκουγα και πάλι για πρώτη φορά, έχοντας πάνω μου πλέον το βάρος κοινωνικής και οικονομικής και πολιτικής καταπίεσης. Που ο ίδιος ο Biafra δεν την αποδέχτηκε ποτέ.

*Ο Jello Biafra θα βρίσκεται στη σκηνή του Gagarin την Τετάρτη 24 Αυγούστου

2 ΣΧΟΛΙΑ

Comments are closed.