Ποιος είναι τελικά ο χειρότερος εν ζωή ποιητής

5082

Ο Μπομπ Ντίλαν πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας και ο πλανήτης λύσσαξε. Άλλοι πανηγύρισαν, άλλοι έφριξαν, πάντως όλοι το συζήτησαν. Προς το παρόν, η Επιτροπή του Νόμπελ φαίνεται να το… μετανιώνει, όπως δείχνουν, τουλάχιστον οι δηλώσεις του προέδρου της, Περ Βάστμπεργκ, που χαρακτήρισε τη σχετική… αφωνία του Ντίλαν ως «αγενή και αλαζονική».

Λόγος της οργής (μην απορείς, έτσι εξοργίζονται οι βόρειοι) ήταν η απόφαση του Ντίλαν να μην κάνει ούτε ένα σχόλιο σχετικά με το βραβείο, και όχι μόνο αυτό, αλλά και να διαγράψει κάθε αναφορά στο Νόμπελ από την επίσημη ιστοσελίδα του.

Στην ομάδα των «κραχτών» συμπεριλαμβάνεται εδώ και χρόνια ο (πάντα σοφός) συγγραφέας Κερτ Βόνεγκατ, που νωρίτερα από όλους και όταν ακόμη δεν ήταν κουλ (πιο χίπστερ πεθαίνεις – α, περίμενε, έχει ήδη πεθάνει – άρα, πιο χίπστερ και από τους χίπστερ) είχε δηλώσει την απέχθειά του προς την ποίηση του νομπελίστα (ή και όχι νομπελίστα, ποιος ξέρει πια).

Σε συνέντευξη που παραχώρησε το Νοέμβριο του 1991 (αγέννητοι ήμασταν – WHAT!) στο περιοδικό Hustler, και απαντώντας σε ερώτηση για τις μουσικές του προτιμήσεις, ο Βόνεγκατ απάντησε: «Οι Μπιτλς συνεισέφεραν σημαντικά. Ωστόσο, ο Μπομπ Ντίλαν είναι ο χειρότερος εν ζωή ποιητής. Μπορεί να πετυχαίνει να γράψει έναν καλό στίχο ανά τραγούδι, αλλά τα υπόλοιπα είναι ασυναρτησίες». Παρεμπιπτόντως, ο Βόνεγκατ μισούσε και τη rap.

Αν υπάρχει, λοιπόν, ένας, μόνο ένας, λόγος για να πει κανείς «ευτυχώς που έχει πεθάνει ο Βόνεγκατ», ίσως είναι το ότι δεν είδε το Ντίλαν να παίρνει Νόμπελ Λογοτεχνίας, τη στιγμή που εκείνος (που το άξιζε, γιατί υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους) δεν βραβεύτηκε ποτέ με την ύψιστη λογοτεχνική τιμή.

Ίσως, όμως, και να έχασε που πέθανε νωρίς, γιατί ουδέποτε γνώρισε άλλους ποιητές, που πιθανολογούμε εμείς τώρα ότι ίσως, μπορεί, λέμε τώρα, να είναι χειρότεροι ποιητές από το Ντίλαν – ανεβάζοντας τον τραγουδοποιό τουλάχιστον από τις τελευταίες θέσεις της σχετικής κατάταξης.

Σίγουρα ο Κερτ Βόνεγκατ γνώριζε τη βογκονική ποίηση, που τυχαίνει να είναι η τρίτη χειρότερη στο γαλαξία. Σύμφωνα με το Ντάγκλας Άνταμς, κατατάσσεται τρίτη, πίσω από εκείνη των Αζγότθων της Κρία και της Πώλα Νάνσυ Μίλστοουν Τζένινγκς από το Γκρίνμπριτζ του Έσσεξ της Αγγλίας.

Θα θέλαμε, όμως, με την ευκαιρία αυτή να υπενθυμίσουμε την πρόσφατη ποίηση του Νίκου Καρβέλα

(απόσπασμα)

«Ο διάβολος είναι από την Ελλάδα»

Παλιά τον λέγανε Πάνα κι οργάνωνε ρέιβ πάρτι στην Ελλάδα και ήταν γαμώ τους dj/
Ο Πάνας όπου κι αν έπαιζε γινόταν πανικός από κρασί, μανιτάρια μαγικά και χασίσι/
Οι άνθρωποι ήταν χεσμένοι, τρελοπηδιόντουσαν, περνούσαν ωραία, όλοι περνούσαν ωραία/
Ομως τα πράγματα άλλαξαν, ο χριστιανισμός τα γάμησε όλα, τον Πάνα τον εξόρισαν κι εκεί που όλοι τον λάτρευαν, τώρα τον μισούν/
Κι αντί για Πάνα τον φωνάζουν Βελζεβούλ, Μεφιστοφελή, έξω από δω και τρισκατάρατο, ο Πάνας έγινε διάβολος/
Ο Πάνας είναι ο διάβολος, άρα ο διάβολος είναι από την Ελλάδα, ο διάβολος είναι από την Ελλάδα/

Και, φυσικά, τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, που μόλις πρόσφατα εξετέθη ποιητικώς (και ανεπανόρθωτα).

(οι λέξεις στο απόσπασμα)

διαθήκη

Σιγανό της αγάπης μας γλύκισμα,

Τρυφερό ποιητών το απάνθισμα,

Μιας πατρίδας βελούδινης χώρα,

Των θεμάτων των λέξεων κύματα,

Ορεινές κορυφές νοήματος γράφουν

Νέο θάρρος στ’ ωραίο κοσμοσύντριμμα,

Οιμωγές πιο σωστές κι από γέννα,

Πιο ορθές κι από δόξα – από πίστη

Στερεότεροι φθόγγοι, του τέλους

Στολισμοί ενός κόσμου απροσμάχητου

Το τραγούδι μιας πάταξης τύραννου

Πονηρού, νοσουργού κι αεικίνητου,

Λαβωμένου εξ αρχής φόβου φύλακα

Του αδύναμου φαύλου απεκρίζωμα

Ως υπόσχεση, όρκο θεάρεστο άδουν.

 

Ο Βόνεγκατ θα τραβούσε τα πολλά και ατίθασα μαλλιά του.